4. Kwadrat Kartezjusza
Metoda podobna do poprzedniej, ale pozwala przyjrzeć się problemowi dokładniej i z różnych stron. W tym przypadku arkusz jest podzielony na cztery części. W każdej z nich wpisuje się odpowiedzi na następujące pytania:
Co się stanie, jeśli to się stanie?
Co się stanie, jeśli tak się nie stanie?
Co się nie stanie, jeśli to się stanie?
Co się nie stanie, jeśli to się nie wydarzy?
Na przykład, myślisz o zakupie chipsów. Używasz więc kwadratu Kartezjusza.
Co się stanie, jeśli tak się stanie? Doznasz krótkotrwałej przyjemności i zaspokoisz głód.
Co się stanie, jeśli tak się nie stanie? Będziesz musiał znaleźć inną przekąskę, jeśli jej nie masz.
Co się nie stanie, jeśli tak się stanie? Zdrowy posiłek.
Co się nie stanie, jeśli tak się nie stanie? Na dłuższą metę, dodatkowe centymetry w talii, jeśli nadużywasz chipsów.
Do Ciebie należy wybór, co jest dla Ciebie ważniejsze – reżim i zdrowe odżywianie czy przyjemność z chipsów. Ogólnie rzecz biorąc, ta alternatywa była jasna bez kwadratu Kartezjusza, ale została jasno wyjaśniona.
5. Zasada 10/10/10
Metoda ta pomaga ocenić konsekwencje decyzji w perspektywie. Aby to zrobić, musimy zadać trzy pytania:
Jak będę się czuł lub co się stanie za 10 minut.
A co za 10 miesięcy?
A za 10 lat?
Na przykład, kierownik działu nie może zdecydować się na trudną rozmowę z podwładnym, który przestał pracować efektywnie. Przełożony cierpi i dręczy się odkładaniem rozmowy. Może jednak skorzystać z zasady 10/10/10:
– 10 minut po rozmowie poczuje zarówno ulgę i dumę, że zdecydował się na rozmowę, ale jednocześnie pewien niepokój, bo pracownik będzie musiał teraz szukać pracy.
– Za 10 miesięcy menadżer nawet nie będzie o tym pamiętał, bo dział nadal jest wydajny, a praca kwitnie.
– Za 10 lat będzie miał takie doświadczenie z trudnymi rozmowami, że będzie je wspominał tylko z wdzięcznością – każdy taki przypadek czegoś go uczy.
6. Matryca Eisenhowera
Przydaje się, gdy masz kilka decyzji do podjęcia, ale zbyt trudno jest myśleć o nich wszystkich naraz i jesteś gotowy kręcić się w kółko. Matryca Eisenhowera pomaga ustalić priorytety zadań, dzieląc je na cztery grupy.
– Pilne i ważne (musisz podjąć decyzję natychmiast);
– ważne, ale nie pilne (mogą być odłożone na później);
– pilne, ale nieważne (mogą być delegowane);
– ani pilne, ani ważne (mogą być pozostawione przypadkowi).
Matryca Eisenhowera nie pomaga znaleźć odpowiedzi na pytania. Ale przynajmniej daje szansę na uwolnienie mózgu, aby pomyśleć o pilnych zadaniach i odłożyć te niepilne.
