Zmniejsza wydajność
Perfekcjoniści pracują na granicy swoich możliwości. Z tego powodu ich produktywność prędzej czy później spada. Trudno jest im zachować równowagę między życiem zawodowym a prywatnym i nie myśleć o pracy 24/7. Paradoksalnie, tacy pracownicy mogą nie być dobrzy w zarządzaniu czasem. Z powodu obsesyjnych myśli i strachu przed porażką mogą zwlekać z realizacją projektu.
Utrudnia relacje osobiste
Komunikacja i życie z perfekcjonistą może być trudne. Osoby takie krytykują siebie i innych, domagają się akceptacji i wsparcia oraz spędzają całe dnie w pracy. Nie każdy może zbudować zdrowe relacje i założyć rodzinę w takiej sytuacji.
Psuje zdrowie
I to zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Perfekcjonizm zwiększa poziom stresu. Jest to złe samo w sobie, ale może wywołać dodatkowe problemy: lęk, depresję, niską samoocenę, zaburzenia odżywiania, bezsenność.
Co zrobić, jeśli jesteś perfekcjonistą?
Jeśli perfekcjonizm nie motywuje cię, a jedynie wywiera na ciebie presję, możesz spróbować go ograniczyć. Amerykański psychiatra David Burns zaproponował kilka sposobów.
Stań się „normalny” przez następne 30 dni
Spróbuj zaakceptować fakt, że nie jesteś doskonały. Nikt nie jest doskonały – doskonałość jest nieosiągalna. Psychoterapeutka Tara McGrath radzi przypomnieć sobie, czy kiedykolwiek spotkałeś naprawdę doskonałych ludzi. Prawdopodobnie nie – każdy przynajmniej raz w życiu się pomylił. Ważną rzeczą do zapamiętania jest to, że nie jesteś wyjątkiem i nie musisz być inny. Nie pozwól, by strach cię kontrolował.
Przedstaw zalety i wady swojego perfekcjonizmu
Na przykład, karta raportu z samymi szóstkami jest plusem. Wady to zmęczenie, wypalenie, niepokój i brak spotkań z przyjaciółmi. To ćwiczenie pokaże ci, jak wiele tracisz na perfekcjonizmie i jak bardzo spada twoja produktywność.
Skup się na procesie, a nie na wynikach
Twoim celem nie jest przekroczenie tygodniowego planu, ale konsekwentna i produktywna praca każdego dnia. Ustal realistyczne terminy dla każdego zadania. Trzymaj się ich i nie goń za rekordami.
Aby mniej skupiać się na wynikach, spróbuj podzielić swój cel na pojedyncze małe kroki. Na przykład, musisz przygotować esej. Aby to zrobić, najpierw przeczytaj, co inni napisali na dany temat. Następnie wybierasz dobre źródła. Tworzysz plan. Zaczynasz pisać pierwszy rozdział. Nawet jeśli streszczenie nie jest jeszcze gotowe, będziesz w stanie ocenić swoje postępy na każdym etapie. Tak, nie ma jeszcze nic do wysłania nauczycielowi. Ale zrobiłeś już kilka ważnych rzeczy. A to oznacza, że nie zmarnowałeś czasu.
